ശാന്തം

 അയാൾ ഒരു കൃഷ്ണശിലാശിൽപം നിർമ്മിക്കുകയാണ്‌. ഒരു സന്യാസ്വിനിയുടെ പൂർണ്ണകായ പ്രതിമ. മനസ്സിൽ കോരിയിട്ട സങ്കൽപം ആ കൈകളിലൂടെ, ഉരുക്കു നിർമ്മിത പണിയായുധങ്ങളിലൂടെ കാഠിന്യമേറിയ ശിലയിലേക്ക്‌ ചേക്കേറുന്നു. കഠിനതക്ക്‌ മെഴുകിന്റെ മെരുക്കം ഒരു പ്രത്യേക താളത്തിൽ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. ശില അയാൾക്കു കീഴ്പെട്ടുതുടങ്ങി. സന്തോഷത്തോടെയുള്ള ഒരു കീഴടങ്ങൽ. പ്രകൃതിയിൽ അതു വളരെ വിരളം. തെളിഞ്ഞുവരുന്ന ആ പ്രഭാദത്തിൽ വയലേലേകളിലേക്ക്‌ ഉത്സാഹത്തോടെ ചുവടുവയ്ക്കുന്ന പണിയാളരുടെ വായ്പ്പാട്ട്‌ ദൂരെനിന്നും ഒഴുകിയെത്തി. അതു കൃഷ്ണശിലയിൽ നിന്നുയരുന്ന താളത്തിനൊപ്പം ചേർന്നൊഴുകി. ഒടുവിൽ അവ വഴിപിരിഞ്ഞു അകന്നുകൊണ്ടിരുന്ന വായ്പ്പാട്ടിനെ കൃഷ്ണശിലാതാളം എത്തിപ്പിടിക്കുന്നു. സ്വപ്നങ്ങൾ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ എത്തിപ്പിടിക്കാനൊരുങ്ങുന്നപോലെ.